Wygląda jak olbrzymia świnka morska, pływa jak hipopotam, jest wyluzowana jak leniwiec i przeżuwa jak wielbłąd. Oto kapibara, która od jakiegoś czasu podbija Internet. Zyskuje sympatię ludzi na całym świecie, przede wszystkim ze względu na zabawny wygląd i wyjątkowo spokojne usposobienie. Co takiego odróżnia kapibarę od innych zwierząt?

Tekst alternatywny

Kapibara jest gryzoniem, tak samo jak myszy, wiewiórki, szynszyle, czy kawie domowe (zwane potocznie świnkami morskimi). Można byłoby więc się spodziewać, że kapibara to zwierzątko podobnej wielkości, bo przecież większość gryzoni ma raczej niewielkie rozmiary. Nic bardziej mylnego. Kapibary osiągają masę nawet do 65 kg, mają długość do 130 cm i wysokość w kłębie do 65 cm. Są największymi gryzoniami na świecie.

Rekordzistka z okolic São Paulo osiągnęła imponującą wagę 91 kg.

Film o kapibarze

Kapibara – występowanie

Do podrodziny kapibar należą dwa współcześnie występujące gatunki – Kapibara Wielka i Kapibara Mała. Zasięg występowania Kapibary Małej ogranicza się jedynie do niewielkiego obszaru od Panamy do zachodniej Wenezueli i Kolumbii.

Dlatego mówiąc o kapibarach, najczęściej chodzi o popularną w Ameryce Południowej Kapibarę Wielką. Jej występowanie obejmuje północno-centralną część kontynentu aż do północnych rejonów Argentyny.

Tekst alternatywny

Kapibary żyją w pobliżu zbiorników wodnych, w środowisku bagiennym i podmokłym. To pozwala im schłodzić się w upalne dni, a także schronić się przed drapieżnikami.

Tekst alternatywny

Budowa ciała kapibary

Kapibary są świetnymi pływakami i potrafią ukrywać się pod wodą nawet przez 5 minut. Woda jest potrzebna tym zwierzętom do przetrwania, więc natura przystosowała je do życia w zbiornikach wodnych. Małe oczy, uszy i nozdrza umieszczone wysoko na głowie, pozwalają im na prawie całkowite zanurzenie się w wodzie, przy równoczesnym rejestrowaniu najważniejszymi zmysłami tego, co się dzieje w okolicy. Pod tym względem kapibara podobna jest do hipopotama.

Tekst alternatywny

Kapibary mają także błony pławne między palcami, które ułatwiają im pływanie.

Futro kapibary może mieć odcień czerwonawy aż do ciemnobrązowego. Jest długie, ale dość rzadkie, idealne do szybkiego wysychania, więc gdy kapibara wyjdzie na ląd, wystarczy, że lekko się otrząśnie, by pozbyć się nadmiaru wilgoci. Wbrew pozorom również na lądzie całkiem sprawnie się porusza, dzięki odpowiednio długim kończynom.

Tekst alternatywny

Kapibara ma także wiele cech wspólnych z innymi gryzoniami – przede wszystkim ze wspomnianą wcześniej kawią domową. Oba gatunki mają po cztery palce w przednich kończynach oraz po trzy palce w tylnych.

Ich cechą wspólną są też rosnące przez całe życie siekacze, które muszą być regularnie ścierane. Związane jest to z rodzajem pożywienia, które wymaga od kapibary ciągłego żucia. Ścieranie zębów jest więc elementem naturalnej równowagi.

Tekst alternatywny

Co je kapibara?

Nazwa kapibara w języku guarani oznacza „stworzenie żywiące się trawami”. Nietrudno więc się domyślić, że kapibary są roślinożerne. Żywią się głównie przybrzeżnymi trawami, a także owocami i zbożami. Dorosłe osobniki w ciągu dnia potrafią pochłonąć nawet 4 kilogramy pożywienia.

Tekst alternatywny

Ponadto kapibary są koprofagami, co oznacza, że niektóre składniki odżywcze czerpią z własnych odchodów, co jest naturalne wśród gryzoni. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że ich układ pokarmowy nie jest w stanie pozyskać wszystkich niezbędnych składników odżywczych, gdy zjada rośliny po raz pierwszy. Ponadto, kapibary uzupełniają w ten sposób florę bakteryjną.

Tekst alternatywny

Kapibary są znane ze swojej spokojnej natury i łagodności wobec innych zwierząt. Często widywane są w towarzystwie różnych gatunków ptaków, z którymi pozostają w symbiozie. Ptaki traktują kapibarę jako stanowisko obserwacyjne i wyjadają pasożytujące na nich insekty.

Tekst alternatywny

Kapibary są aktywne o zmierzchu i w nocy, dzięki czemu unikają upału w ciągu dnia.

Czy kapibara żyje w grupach?

Kapibary żyją w grupach, które składają się z dorosłych osobników i ich potomstwa. Najczęściej tworzą grupy liczące od 5 do nawet 100 osobników.

Tekst alternatywny

Liczebność zwiększa się w okresach pogorszenia warunków klimatycznych, czyli w porze suchej, kiedy dostęp do pożywienia i wody jest utrudniony.

Życie w grupach pomaga kapibarom w obronie przed drapieżnikami i w utrzymaniu więzi rodzinnych.

Kapibary wykształciły system komunikowania się, który służy przede wszystkim do ostrzegania przed niebezpieczeństwem i kontaktu w obrębie grupy. Wydają z siebie szereg zabawnych odgłosów, które przypominają gwizdanie, piszczenie, chrząkanie, a nawet warczenie, czy szczekanie.

Tekst alternatywny

Komunikują się ze sobą także poprzez oznaczanie zapachem swojego terenu. Używają w tym celu gruczołów zapachowych zlokalizowanych w okolicy odbytu i na pyszczku.

Gruczoły potowe, które nie są powszechne u gryzoni, pomagają kapibarom także regulować temperaturę.

Ciąża u kapibary

Kapibary osiągają zdolność do rozrodu po około 18 miesiącach i mogą rozmnażać się przez cały rok.

Ciąża u kapibary trwa 5 miesięcy, a w miocie rodzi się do 7 młodych (a przeważnie od 3 do 5). Pozostają one przez kilka miesięcy pod opieką matki, ale karmione mogą być przez wszystkie samice w stadzie.

Tekst alternatywny

Samice nie budują gniazd ani w żaden szczególny sposób nie chronią swoich młodych, w związku z czym małe kapibary są bardzo podatne na ataki drapieżników. W środowisku naturalnym tylko 5% kapibar jest w stanie przeżyć pierwszy rok.

Ochrona i zagrożenia

Dorosłe osobniki mogą żyć nawet 10 lat, jednak w naturze taka sytuacja rzadko ma miejsce z uwagi na obecność licznych drapieżników. Kapibary przebywające na lądzie muszą uważać na jaguary, pumy, a także orły, czy harpie wielkie, a w wodzie atakują je m.in. anakondy i piranie.

Tekst alternatywny

Kapibary nie są obecnie zagrożonym gatunkiem, bo podobnie jak inne gryzonie, szybko się rozmnażają.

Ich populacja jest jednak narażona na utratę siedlisk z powodu wycinania lasów deszczowych i rozwoju obszarów wiejskich. Poluje się też na nie ze względu na mięso i skórę.

Kapibara w ogrodach zoologicznych w Polsce

Kapibary w ogrodach zoologicznych radzą sobie doskonale i dożywają nawet 12 lat. W Polsce można je zobaczyć m.in. we Wrocławiu, Poznaniu, Bydgoszczy, Gdańsku, Łodzi, czy Zamościu.

Tekst alternatywny

Hodowla kapibary w domu

W przeciwieństwie do wielu innych gatunków egzotycznych zwierząt, w Polsce kapibary można legalnie hodować. Trzymanie ich w warunkach domowych jest jednak praktycznie niemożliwe.

Tekst alternatywny

Kapibary potrzebują dużej przestrzeni oraz spełnienia wielu warunków. Przede wszystkim, nie powinno się ich hodować w pojedynkę. Kapibary potrzebują też sporo miejsca, bliskości zbiornika wodnego, a także odpowiedniej temperatury.

Kapibary – bohaterki memów

Dzięki uroczemu wyglądowi i spokojnemu usposobieniu kapibary są bohaterkami licznych memów.

Tekst alternatywny

Zobacz także:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.